Kırık bir aynada gördüm yüzümü.
Yorgun ama hâlâ dik duruyor gözümün özü.
Her yara bir öğüt, her sessizlik dua.
Küllerimden doğuyorum, Rabbim şahit buna.
Düştüm çok kez ama kalktım yine. Kalbim
toprak filiz verir secdede. Yel gibi
geçer ömür, dünya bir gölge. Bir gün
hesap var unutan yüreğe. Kırıldı
kalemim. Yazamadım kaderi ama sabırla
kazandım en derin zaferi. İçimdeki ateş,
dışımdaki fırtına. Hepsi ders oldu.
Hepsi hatırlatma.
Sabırla kazan,
korkma yanmaktan.
Küllerinde bile nur var inandığın aktan. Yol
uzun, taşlı ama sonunda bahar. İmtihanla
gelen huzur kalbe bahar.
İmtihanla gelen huzur kalbe bahar.
Bir ben bilirim nefsimin oyunlarını, bir
ben duyarım şeytanın fısıltılarını. Ama
bir ses var içem içimde. Diyor ki dur, sabırla
yürüyen sonunda huzura varır.
Yollar karanlık ama gökyüzü açık.
Düşüşte bana ders olur bir çakıl taşlık.
Yalnızlık sabrın kardeşidir. Bazen ben o
kardeşle büyüdüm, elhamdülillah derken
isyan ettim bazen, sonra tövbe ettim. Her
yanışımda bir anlam hissettim.
Yanlışlarım öğretmen, acılarım ders.
Kalbim kırık ama imanım ters değil.
Sabırla kazan,
korkma yanmaktan.
Küllerinde bile nur var inandığın aktan.
Yol uzun, taşlı ama sonunda bahar.
İmtihanla gelen huzur kalbe bahar. Kalbe
bahar, kalbe bahar.
İmtihanla gelen huzur kalbe bahar, kalbe
bahar.

Bir gün gelir bu dünyada susar. Kalır
geriye sadece ameller, dualar. Ben
yolcuyum, yorgunum ama dimdik.
Sabırla kazandım,
huzura erdim.